„Szczupak faszerowany na zimno”

Składniki:

1 kg szczupaka (może być inna niezbyt tłusta ryba), 2 cebule, włoszczyzna, po 6 ziaren pieprzu czarnego i angielskiego ziela, listek laurowy.

Nadzienie: 0.25 kg cebuli, 2 łyżki tartej bułki, 1 łyżka tartego ostrego chrzanu, białko jaja, sól i zmielony pieprz, mielone mięso szczupaka.

Sposób wykonania:

    Ugotować wywar z włoszczyzny, cebul, przypraw i odpadków z ryby (głowa, ości, ogon, płetwy). Umytego, sprawionego szczupaka natrzeć solą i pozostawić na godzinę w chłodnym miejscu. Następnie wyciąć mięso tak, aby nie uszkodzić skóry, usuwając przy tym ości. Mięso posiekać, zemleć w maszynce, dodać chrzan, surowe białko jaja, bułkę tartą, pieprz i sól do smaku oraz jak najdrobniej posiekaną cebulę i wszystko razem wyrobić na pulchną masę. Masą tą wypełnić skórę szczupaka, albo uszyte z gazy woreczki i związać je z obywdu stron. Faszerowaną rybę ułożyć w płaskim rondlu, zalać przecedzonym wywarem z włoszczyzny i rybiego smaku, dodać kilka plastrów cebuli i listek laurowy, gotować na bardzo małym ogniu przez godzinę. Po zdjęciu z ognia pozostawić w wywarze, aż do ostygnięcia, po czym wyjąć rybę (jeśli była gotowana w woreczku z gazy należy go usunąć), pokroić w plastry ok. 2 cm grubości, ułożyć na półmisku, zalać lekko podgrzanym wywarem przetartym wraz z cebulą, pozostawić do zastygnięcia i wytworzenia delikatnej galaretki. Jeśli przyrządza się rybę "po żydowsku" z ryby innej niż szczupak, należy do mocno podgrzanej zalewy dodać łyżeczkę rozpuszczonej w zimnej wodzie żelatyny. Podobnie przyrządza się tzw. "krążki" z karpia.

    Jest to przysmak kuchni polskiej, która niejednokrotnie wzorowała się na słynącej z doskonałych dań rybnych kuchni żydowskiej. Zwany szczupakiem po żydowsku lub szczupakiem po polsku.