Sposób wykonania:
W skład ciasta pierogowego wchodzi mąka i większa ilość wody, konieczna do właściwej konsystencji ciasta, które musi być miękkie i ciągliwe, aby można je było łatwo formować i zlepiać. Pierogi mogą być sporządzane z nadzieniem słonym, tj. z kapusty, z kapusty i grzybów, z sera z dodatkiem ziemniaków, z mięsem itp. oraz z nadzieniem słodkim, np. z owocami, z serem na słodko itp. Nadzienie musi mieć odpowiednią konsystencję, powinno dawać formować się w kulki, nie być maziste ani zbite. Przy formowaniu pierogów nadzienie nie może dostać się między brzegi lepionego pieroga, gdyż powoduje to otwieranie się pierogów w czasie gotowania. Pierogi można formować kilkoma sposobami, a każdy z nich poprzedza rozwałkowanie ciasta na płaty grubości 1 - 1.5 mm. Przy wałkowaniu oszczędnie podsypywać mąką.
Sposoby formowania pierogów są następujące:
1. Rozwałkowane ciasto pokrajać - bez przesuszania - w kwadraty; na każdy kwadrat nakładać nadzienie, składać po przekątnej i starannie zlepiać - zaletą tego sposobu jest brak ścinków ciasta.
2. Z rozwałkowanego ciasta wykrawać foremką lub szklanką okrągłe krążki (okrawki ciasta zebrać i zgnieść, aby nie obsychały). Na każdy krążek nakładać nadzienie, składać na pół i brzegi ciasta dokładnie zlepiać.
3. Rozwałkować ciasto, nadając mu kształt długiego prostokąta. Wzdłuż dłuższego boku ułożyć kulki nadzienia w takiej odległości od brzegu, aby ciasto można było zawinąć i przykryć nim nadzienie, następnie ciasto przycisnąć lekko rękami wokół nadzienia i wycinać pierogi specjalną foremką lub filiżanką. Sposób ten jest najszybszy, lecz nie nadaje się do formowania pierogów z owocami.
Odmianą pierogów są uszka, które formuje się z ciasta krajanego w małe kwadraty o boku ok. 4 cm, nakłada nadzienie, zlepia po przekątnej, a następnie dwa rogi zakłada jeden na drugi. Uformowane pierogi lub uszka układa się na desce obsypanej lekko mąką i przykrywa, aby nie obsychały (przeschnięte ciasto pęka w czasie gotowania). Pierogi gotuje się podobnie jak kluski, to znaczy w płaskim i szerokim naczyniu i dużej ilości osolonej, wrzącej wody. Powinny luźno pływać i pokrywać tylko powierzchnię wody. Po wrzuceniu pierogów należy je zamieszać odwróconą drewnianą łyżką, aby nie przywarły do dna. Dla przyspieszenia zagotowania się, należy naczynie przykryć, natomiast dogotować bez przykrycia, aby pierogi nie pękały. Czas gotowania zależy od grubości ciasta. Pierogi z cienkiego ciasta, po wypłynięciu na powierzchnię, należy raz zagotować. Ugotowane pierogi wyjmuje się łyżką cedzakową i osączone wykłada na talerze, krasi i zaraz podaje, albo każdą porcję spłukuje gorącą wodą w celu usunięcia cząsteczek rozklejonej skrobi, powodującej zlepianie pierogów. Ostudzone pierogi odgrzewa się przez wrzucenie do wrzącej, osolonej wody lub odsmaża na tłuszczu.
